شخصی از امام صادق علیه السلام پرسید: چقدر ممکن است بین رؤیا و وقوع آن فاصله بیفتد؟ حضرت فرمودند:
خَمْسینَ سَنَهً لاِءَنَّ النَّبِیَّ صلّی الله علیه و آله رَأی کَأَنَّ کَلْبا کانَ أَبْقَعَ وَلَغَ فی دَمِهِ فَأَوَّلَهُ بِأَنَّ رَجُلاً یَقْتُلُ الْحُسَینَ اِبْنَ بِنْتهِ علیهاالسلام فَکانَ الشِّمْرَبنَ ذِی الْجُوْشَنِ قَاتِلَ الْحُسَیْنِ علیه السلام وَ کان اَبْرَصَ، فَتَأَخَّرَتِ الرُّؤْیا بَعْدَ خَمْسینَ سَنَهً؛

«پنجاه سال.» زیرا پیامبر صلی الله علیه و آله در خواب دید سگی که پیس بود پوزه اش را به خون حضرتش آغشت، پیامبر صلی الله علیه و آله این گونه تعبیر کرد که: مردی فرزندم حسین علیه السلام را می کشد... وقوع این تعبیر پنجاه سال به طول انجامید و همانطوری که پیامبر صلی الله علیه و آله دیده بود، شمربن ذی الجوشن قاتل امام حسین علیه السلام دچار بیماری برص (پیسی) بود.
دارالسلام، ج 1، ص 49.